Rozemarijn etherische olie Huidverzorgingsolie Essentie Haargroeiolie Cosmetische grondstof
Rozemarijn is een geurig kruid dat oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied komt en zijn naam ontleent aan de Latijnse woorden "ros" (dauw) en "marinus" (zee), wat "dauw van de zee" betekent. Rozemarijn groeit ook in Engeland, Mexico, de VS en Noord-Afrika, met name in Marokko. Rozemarijn etherische olie staat bekend om zijn karakteristieke geur, die wordt gekenmerkt door een energieke, altijd groene, citrusachtige, kruidige geur.Rosmarinus Officinalis,Een plant die behoort tot de muntfamilie, waartoe ook basilicum, lavendel, mirte en salie behoren. Ook qua uiterlijk lijkt hij op lavendel, met platte dennennaalden met een lichte zilverachtige zweem.
Rozemarijn werd van oudsher als heilig beschouwd door de oude Grieken, Egyptenaren, Hebreeërs en Romeinen, en werd voor talloze doeleinden gebruikt. De Grieken droegen rozemarijnkransen om hun hoofd tijdens hun studie, omdat men geloofde dat het het geheugen zou verbeteren. Zowel de Grieken als de Romeinen gebruikten rozemarijn bij bijna alle festivals en religieuze ceremonies, waaronder bruiloften, als herinnering aan leven en dood. In het Middellandse Zeegebied worden rozemarijnbladeren en -bladeren gebruikt.Rozemarijnoliewerden populair gebruikt voor culinaire bereidingen, terwijl in Egypte de plant, evenals de extracten ervan, werd gebruikt voor wierook. In de middeleeuwen geloofde men dat rozemarijn boze geesten kon afweren en de uitbraak van de builenpest kon voorkomen. Vanuit deze overtuiging werden rozemarijntakjes vaak over vloeren gestrooid en in deuropeningen achtergelaten om de ziekte op afstand te houden. Rozemarijn was ook een ingrediënt in "Vier Dievenazijn", een brouwsel dat werd doordrenkt met kruiden en specerijen en dat door grafrovers werd gebruikt om zichzelf te beschermen tegen de pest. Als symbool van herinnering werd rozemarijn ook in graven gegooid als belofte dat overleden dierbaren niet zouden worden vergeten.
Het werd door alle beschavingen gebruikt in cosmetica vanwege zijn antiseptische, antimicrobiële, ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen en in de medische zorg vanwege de gezondheidsvoordelen. Rozemarijn was zelfs een favoriet alternatief kruidengeneesmiddel geworden voor de Duits-Zwitserse arts, filosoof en botanicus Paracelsus, die de helende eigenschappen ervan aanprees, waaronder het vermogen om het lichaam te versterken en organen zoals de hersenen, het hart en de lever te genezen. Hoewel mensen zich niet bewust waren van het concept van bacteriën, gebruikten mensen in de 16e eeuw rozemarijn als wierook of als massagebalsem en -olie om schadelijke bacteriën te elimineren, vooral in de kamers van zieken. Al duizenden jaren wordt rozemarijn in de volksgeneeskunde ook gebruikt vanwege het vermogen om het geheugen te verbeteren, spijsverteringsproblemen te verzachten en spierpijn te verlichten.





